پروانه...

اون موقع داغ بودیم فقط گریه میکردیم :)

الان تازه میفهمیم چی شده...

.

اقا من میگم ادم کور بشه کر بشه یه چیزایی رو نشنوه نبینه

.

اقا مارو میبینی داریم بال بال میزنیم یا نه !؟؟ اقا اصن چیزی میبینی!؟؟

 این چن تاس ✋ ؟؟!

.

 ولی دمت گرم چ سالی شروع کردیم... :)))) ما ک خسته ایم شما ک گردنت بلنده بگو بهار کودوم وره !!

.

کی میفهمه پریشونیه مارو ؟؟؟ کی ؟  :))

همه بدی حافظه اینست که چیزی از آن پاک نمیشود

همه چیز بایگانی مبشود و به طبقات خاک خورده زیرین میرود. اما همانجا زنده میمانند و نفس میکشند.

درون همه ی ما روزهای وحشتناکی هست که جای خود را با هیچ خاطره ی خوشایندی عوض نکرده اند. جسم ملولشان زخم خورده مانده آن پایین و نفس میکشد

گاهی هم به خس خس می افتد و یادمان می آورد که زنده است.

نه! حق فراموشی آنها را نداریم

سند زنده ی جان به در بردنمان و مقاوم شدنمان هستند....

یا بدیل السیئات بالحسنات...

.

+نوشته ی دیگرون ، حرف دله ما